Vandaag bezoeken we de stuwmeren van Kaprun. We staan heel vroeg op en rijden het dal van Kaprun verder in : vanhieruit loopt aan autoweg richting het daleinde. Eerst passeren we bij de gletscherjet 1 (voor deze middag gepland) en finaal komen we bij het einde van het 'Kapruner Tal'. Daar ligt het bergrestaurant 'Kesselfall'. Van hieruit kan je stuwmeren bezoeken, wat voor ons gratis is gezien we onze Sommer Card hebben !

Normaal gezien ga je met een soort groot liftplatform naar de eerste stuwdam, maar door de Corona-toestand is deze niet in gebruik (er staan veel te veel mensen opeen op de platform). Hierdoor worden de bezoekers met bussen heen en weer gereden. 

Daarom zijn we vroeg opgestaan : we willen de drukte vermijden. Des te meer omdat de voorbije dagen er geen bezoekers konden komen naar de stuwmeren door een 'steinschlag'. 

Maar goed, om 7u30 nemen we de eerste bus omhoog richting de stuwmeren, vertrekkende vanaan de parking nabij 'Alpenhaus Kesselfall' ...  

Langs slingerende wegen rijden we de beboste hellingen op. Het is tamelijk steil, en na een twintigtal minuten komen we op het eerste plateau, waar het eerste stuwmeer 'Wasserfalboden' gelegen is. 

Er is een bushalte bij de 'Furthermoaralm', maar gezien het vroege stopt de bus hier niet, en rijden we door naar boven. 

Om 08.15 uur komen we aan bij het tweede stuwmeer, namelijk de 'Mooserboden'. 

Op ruim 2000 meter staan we hier tussen de bergen en zijn we onder de indruk van het stuwmeer en de omringende gletschers en hoge toppen ... 

Het uitzicht naar het lager gelegen 'Wasserfalboden' is eveneens prachtig ... 

Er kan zelfs even gespeeld worden nabij het bergrestaurant 'Mooserboden' ... 

Op en rond de stuwdam is er voor kinderen een kleine zoektocht voorzien, waarbij ze vragen moeten beantwoorden en ze ondertussen één en ander leren over de stuwdammen zelf. 

Hiervoor moeten we natuurlijk wel over de stuwdam zelf. Deze is hoog en ontzagwekkend ... Bjorn z'n hoogtevrees slaat weer in volle hevigheid toe ... 

Terwijl Ilona en de kinderen dicht bij de rand gaan staan om te kijken, marcheert Bjorn zwetend over de stuwdam, blik vooruit en in een snelle pas, om toch maar snel aan de overkant op begane grond te raken ... 

Er is zelfs een man de stuwdam aan het opklimmen ... 

Het stuwmeer wordt eigenlijk begrensd door twee stuwmeerdammen, met in het midden een stuk 'land' dat de naam 'Hohenburg' heeft. Hier leveren de kinderen hun zoektocht in, en krijgen ze elk een kleine beloning. 

Naast een horecazaak is hier ook een klein museum of tentoonstelling voorzien over de werking van de dam, en ook over de historiek van de dam, die zijn oorsprong vindt in de Tweede Wereldoorlog, waarbij tal van gevangenen aan de bouw van de stuwdammen hebben gewerkt. De meeste mensen komen voor de natuurpracht, maar het loont even de moeite om de geschiedenis van de stuwmeren te lezen, en te beseffen dat er een donkere rand aan zit. Het siert de Oostenrijkers dat ze dit niet uit de weg gaan ... 

Er kan zelfs een geleid bezoek gebracht worden aan de stuwdam waarbij je in de dam zelf gaat, maar dat doen wij niet. 

Terwijl de foto's nemen zien we dat er nog steeds bussen toekomen, met steeds meer volk. Gelukkig is het nog rustig voor ons. Ilona besluit naar het uitkijkpunt op de 'Hohenburg' te klimmen (Bjorn ziet het niet meer zitten en heeft genoeg hoogtes gezien vandaag). Na een klimmetje van een half uur met best wat pittige hoogtemeters komt Ilona boven, waar ze een zicht heeft op 'Mooserboden' met aan weerskanten de stuwdammen ... 

Ondertussen neemt Bjorn foto's van het lager gelegen 'Wasserfallboden'. 

Hierna wandelen we op het gemak (Bjorn niet natuurlijk) terug over de stuwdammen naar het beginpunt waar de bus ons afzette. Grote groepen mensen komen ons tegemoeten, en tjokvolle bussen rijden momenteel af en aan. 

Bij het bergrestaurant 'Mooserboden' nemen we een aantal foto's van de prachtige bergwereld rondom ons. 

Hierna maken we ons op om te voet langs het 'Krauterlehrpfad' af te dalen naar de 'Furthermoaralm'. 

We lopen door grasgroene alpenweiden omlaag, die volstaan met veelkleurige bloemen en alpenkruiden. Langs het pad staan her en der informatieborden die uitleg geven over de verschillende kruiden/bloemen. 

De uitzichten blijven prachtig ... 

Ook over de dieren krijgen we info, en hier en daar staan er paarden en koeien te grazen... 

Plots horen we een schril gepiep : het geroep van marmotten ! En ja hoor, iets verder zijn twee kleine marmotjes aan het spelen terwijl moeder marmot toekijkt. 

Ilona gaat in overdrive : doorwandelen heeft geen zin want er moet én zal gekeken worden naar de marmotten ... 

De dieren zijn rustig en kalm, en vermoedelijk zijn ze wel gewend aan wandelaars. Finaal kruipen ze hun hol weer in, en kunnen we verder wandelen naar de 'Furthermoaralm'. 

Bij het achteruitkijken zien we waar we vandaan komen, met de stuwdam die impressionant omhoog rijst ... 

Via een kruidentuintje komen we bij de alm. 

Odin is allerminst moe en gaat spelen ... 

Op het terras lopen de kippen onder de tafel ... 

Bij de 'Furthermoaralm' is ook een busstop, waarbij we na een drankje de bus terugnemen naar het dal. 

Tijdens de rit kijken we nog even achterom naar de stuwdam van de 'Mooserboden'. 

En dan zit het ochtendstuk erop ... Terwijl het bij 'Kesselfall' een druktje van jewelste is, en mensen in de rij staan voor een ticket en de bus, hebben wij alles al achter de rug ! Bij deze een tip : zorg dat je bij trekpleisters altijd vroeg bent ...

We stappen terug naar de auto, en rijden via de terugweg richting de 'Gletscherjet 1', waar we deze middag nog een kleine wandeling zullen doen ...