Vanuit de kabelbaan hebben we mooi zicht op het begin van de Tannheimer Berge (deel van de Allgaüer Alpen). Tristan drinkt al tegen dat hij dorst krijgt :)

Eenmaal boven is het uitzicht nog mooier op het Tannheimer Tal. 

We beginnen aan onze tocht. Normaal gezien kom je hier een enorm 'Gifpelbuch' tegen, maar we rateren die omdat we het pad rondom de berg nemen. 

Dat maakt niet veel uit, we lopen boven de boomgrens met mooie vergezichten. Her en der worden we begroet door de koeien :)

We komen ook wat natuurstations tegen waar kinderen kunnen kennismaken met de fauna en flora van de Alpen. 

Maar … 'the road goes ever on', en aldus stappen we verder. Omhoog en omlaag gaat het, richting het punt waar we naar de Landsberger Hütte kunnen gaan. 

Er moet bij momenten stevig geklommen worden, en het wordt duidelijk dat de voorbije wandeldagen bij Odin hun sporen hebben nagelaten … Onze kleine man is nog maar 7, en hij is moe … 

Bij het punt waar we kunnen afslaan naar de 'Gappenfeldalm' zien we dat we noch een hele bergtop overmoeten om naar de Landsberger Hütte te stappen. Bjorn duikt in zijn wandelkaarten, en we besluiten om een kortere versie in te plannen naar de Vilsalpsee toe. 

We drinken en eten wat op de 'Gappenfeldalm'. Odin is zo moe dat hij zich neerlegt op de houten bank, en zich tegen mama Ilona aanschurkt en gewoon in slaap valt ! Papa Bjorn neemt zijn rugzakje over, en na een half uurtje rust vertrekken we via de kortere route naar beneden. 

Terwijl we door de alpenweiden naar beneden stappen tuurt Bjorn voortdurend naar de bergflanken. Net als vroeger in zijn jeugd zoekt hij naar marmotten of gemsen, en plots ziet hij in de hoogte iets bewegen. Via de zoom van Ilona haar fototoestel (de batterijen werken nu gelukkig wel) spotten we een gems !

Een stuk verder komen we aan een riviertje, waar we wat eten en de kinderen wat kunnen spelen. 

Na wat rust is Odin er toch wat doorgekomen :)

Hoe lager we komen, hoe warmer en heter het wordt. Bij een grotere rivier willen Tristan en Odin wel wat afkoelen :)

Na toch wel een flinke wandeling (een echte verkorting was het niet) komen we beneden. 

Na nog een stukje wandelen door het bos komen we bij de schilderachtig mooie Vilsalpsee. Woorden kunnen niet beschrijven hoe mooi het hier is ...

Na een verfrissend ijsje duiken de kinderen de Vilsalpsee in 

De koeien lopen langs de oevers van het meer, en vinden Ilona heel leuk !

Gelukkig kunnen we met een treintje terug naar de parking van de 'Neunerköpfle Bergbahn'. Het was een fantastische dag !

Volgende pagina :