Bjorn wordt wakker met volgend zicht vanuit onze 'ferienwohnung' ... 

Het wordt een mooie dag vandaag. We besluiten om met een rustige wandeling te beginnen, en we gaan naar Mieders om daar de berglift te nemen, en een rondwandeling te maken naar een bergklooster. Uiteraard kunnen we onderweg ook heel wat punten voor onze 'Wandernadel' scoren ... 

We rijden naar het dorpje 'Mieders', aan het begin van het Stubaital. Daar ligt één van de vele bergliften van het dal waar we twee weken gaan verbijven, en we nemen 'het bakje' naar omhoog ! 

Onderweg zie we hoe een rodelbaan door het bos naar beneden gaat ... iets voor later - vandaag moet er gewandeld worden ! De rodelbaan lijkt trouwens best wel steil volgens Bjorn ... Maar goed we komen boven bij 'Koppeneck', het bergstation. Daar hebben we een prachtig zicht op de 'Serles', de grote berg aan het begin van het Stubaital ! 

Alsook op de overkant van het dal, waar de bergwereld 'Schlick 2000' zich bevindt, aan de voet van de kalkbergen aldaar. 

Eventjes kijken op het plakaat waar we heen moeten ... 

En iets verder komen we al bij een platform waar de kinderen langs grote glijbanen omlaag kunnen !

Terwijl de kinderen zich amuseren rusten we even op een bankje (allemaal vernieuwd in het stubaital zoals uit onze reis zal blijken) en kijken we naar het Inntal, met de bergketen 'Nordkette' in de verte ... 

Maar goed, er moet ook nog gewandeld worden ! 

Even kijken bij de bordjes : de 'Ochsenhutte' is naar links !

Een stukje verder moeten we langs enkele koeien om bij de alm te geraken :)

Bij de 'Ochenshutte' scoren we onze stempel, en eten de kinderen een ijsje :)

Er stopt ook plotseling een 'tuf-tuftrein', een soort toeristisch treintje die tussen de 'Koppeneck', 'Ochsenhutte' en 'Kloster Maria Waldrast' heen en weer rijdt voor de oudere mensen (of toeristen die niet willen stappen). 

Wij horen hier niet bij en beginnen aan een klimmetje richting het klooster !

Algauw ligt de 'Ochsenhutte' een stuk onder ons ! 

Het gaat verder omhoog ... 

Hierbij komen we aan bij uitkijkpunt 1, waar we een zicht hebben op het Inntall. 

Hierna weer verder, door het bos tot bij het uitkijkpunt op de grote 'Serles'. 

En weer verder, door de bossen met voortdurend zicht op de bergen. 

Ook vinden we overal tekeningen langs het pad, van verschillende schoolkinderen uit het Stubaital in samenwerking met de lokale dienst toerisme. 

Uiteindelijk komen we op een grote 'forstweg'. 

En dan komt plots het treintje eraan ! 

Het wordt duidelijk waarom : we zien 'Kloster Maria Waldrast' al liggen ! 

Het is bevreemdend maar prachtig om plots een middeleeuws klooster te zien temidden de bergen. Normaal gezien zouden we hier een goed zicht hebben op de bergen van het 'Wipptal', maar de donkere wolken zitten in de weg ... 

Er hangt een vreemd soort rust over het oord ... overal zitten mensen te rusten, er is een kleine Kneipanlage, een bron, je kan de kerk bezoeken, een kaarsje branden voor overleden personen, ... 

Ooit begonnen met een kleine kapel nadat dorpelingen de maagd Maria hadden gezien op deze eigenste plaats, is 'Maria Waldrast' uitgegroeid tot een pelgrimsplaats, met een restaurant, kamerverhuur, seminaries, ... Ondanks dat het druk is - vele mensen bezoeken deze plaats - hangt hier toch een vreemd soort rust. We rusten bij de speelweide en genieten van deze toch wel speciale plaats ... 

Maar hierna moeten we weer verder, op naar ons volgende doel. We lopen een stukje van de 'forstweg' terug, waar ondertussen tal van koeien zijn opgedoken. 

De meeste mensen wandelen (of nemen het treintje) terug naar de 'Koppeneck', maar wij wandelen een stuk ander, richting alpengasthof 'Sonnenstein'. 

Er loopt hier geen kat, en na een eindje gaan we picknicken :)

En weer verder ... 

Met eindelijk - langer dan verwacht - dan toch 'Alpengasthof Sonnenstein' in zicht !

We genieten van een drankje, terwijl Odin wat gaat spelen ... 

En dan ... begint het te regenen ! We blijven nog wat op de terras van de 'Sonnenstein' (onder een grote parasol), maar vergeten helaas foto's te nemen van deze mooie ouderwetse alm :(

Hierna keren we langs dezelfde weg terug, waarbij we terug een flink stuk omhoog moeten. Waar we voordien gepicknickt hadden, slaan we linksaf. We komen bij een soort 'Tierenpfad' terecht waar we overal opgezette alpendieren tegenkomen. 

We nemen vervolgens een afslagje naar rechts, en dan ... zijn we de weg kwijt ! Iets wat niet veel gebeurt in Oostenrijk ... het is niet duidelijk waarheen we moeten ... Bjorn doet beroep op zijn richtingsgevoel, en we vinden een smal pad door het bos ... 

Finaal komen we uit op een forstweg, juist bij een gedenkteken. 

Eventjes rusten een selfie nemen ... 

En daarna het laatstje stukje terug richting het bergstation ... 

Hierbij komen we uit bij de speichersee, wat prachtige plaatjes oplevert ... 

We komen zo ook uit bij de speelwereld die naast de speichersee ligt. 

Nog een laatste blik vanop een alpenligstoel op het Stubaital, dat we zullen ontdekken de komende weken ... 

En dan zit deze dag erop !