Ook vandaag wordt er geen mooi weer voorspeld. We besluiten om een wandeling te maken in het Pinnistal, waar we al eens geweest zijn, maar ditmaal zullen we lagere helft wandelen tot in Neustift zelf. Eerst even poseren bij ons huisje ... 

We nemen opnieuw de 'Elferbahn', waarbij het duidelijk is dat het flink bewolkt is in het Stubaital vandaag. 

Boven valt het weer nogal mee ... 

Er vertrekken - net als de vorige keer toen we hier waren - verschillende 'Paragliders' ... 

Maar goed, we beginnen na wat te hebben gekeken naar de Paragliders met onze wandeling, via een 'forstweg' naar het Pinnistal beneden. 

Hierbij is het 'Pinnistal' en zijn de hierin gelegen kalkbergen omringd met optrekkende wolken. In tegenstelling tot mooi weer worden we nu getrakteerd op een apart spektakel : de bergen zitten voortdurend in een deken van traag bewegende wolken ... sommige lossen op, andere worden gecreëerd (door de vochtige lucht in het dal) zodat we een voortdurend bewegend spektakel zien op onze wandeling ... 

Onderweg genieten we ook van de fauna en flora ... 

Het uitzicht blijft - ondanks of juist door de wolken - toch wel mooi ... 

Het pad is breed en niet te steil omlaag. 

Na een dik half uur stappen komen we aan bij de 'Issenangeralm' in het dal. 

We gaan naar binnen, want het begint te spetteren ... de uitbaters zijn nog aan het ontbijten, maar voorzien ons toch van een lekker warm drankje (chocomelk en thee). 

Als de regen gestopt is gaan we verder, naar het begin van het dal. Beneden naast ons loop de rivier het dal uit richting het grote Stubaital. 

Tien minuutjes later komen we bij 'Almwirt Herzebner', die echter gesloten is. Het is ons ook niet duidelijk of dit nog uitgebaat wordt in de zomer ... Jammer genoeg kunnen we dus geen stempel halen, maar een foto zal moeten volstaan (we checken ook in onze wandelapp 'Lynx'). 

Er lopen hier ook koeien rond, en één koe is enorm geïnteresseerd in ons, vooral Ilona ... 

We moeten de koe echter achterlaten, en wandelen verder. 

Toch ook eventjes duiden dat er in het ganse Stubaital goed onderhouden paden en zitbanken zijn. Hun dienst toerisme heeft het goed voor elkaar ... 

De mist en wolken lijken iets op te trekken ... 

Iets naast de weg kunnen we bij de rivier, waar we even rusten en de kinderen kunnen spelen. 

We hebben ook zicht op de 'Besinnungsweg', een wandelpad die vertrekt vanuit Neustift. 

Bjorn gaat even poseren bij de rivier ... 

Als we verder wandelen lopen we plots een stuk boven de rivier. 

En na een poosje komen we bij een rustplaats bij de recent gebouwde 'Schutzbauten', oftewel beschermingswerken die watervloed moeten tegenhouden. 

Nadat we hier gepicknickt hebben, stappen we verder omlaag, waarbij we via een brugje de rivier nu links van ons hebben. 

Hierbij komen we ook het begin tegen van de 'Besinnungsweg', een toch wel flinke klim met als thema 'bezinning'. Het kerkelijke/Christelijke is in het Stubaital iets wat nog sterk leeft, of toch in traditie gehouden wordt. 

Deze 'Bezinningsweg' laten we voor wat het is, we stappen verder omlaag. 

En plots zijn we het 'Pinnistal' uit, en komen we in de gehuchten 'Schmieden' en 'Neder', behorende bij Neustift. 

Hierbij doen we een nieuwe ervaring op : langs de randen van een Tirools dorp wandelen, waarbij we de manier waarop men woont en leeft, met de typische Tiroolse bouwstijl van dicht kunnen beleven. 

Hierbij gaan we ook de velden in, richting Neustift. 

We gaan weer de rivier over ... 

En we komen bij de landingsplaats van de 'Paragliders'. 

Iets verder komen we dan aan bij het dalstation van de 'Elferbahn'. We stoppen evenwel nog niet, maar gaan opnieuw de rivier over om nog een gasthof te gaan bezoeken om punten te sprokkelen voor onze wandelpas. 

We moeten ook weer een stukje omhoog wandelen .... 

Langs velden en boerderijen ... 

We spotten ook een valk ... 

We zitten algauw weer een stukje hoger, en kijken uit over het Stubaital. 

En plots ... gaat het weer omhoog ... goed omhoog !!

Het begint plots ook weer te regenen ... puffend zwoegen we voort, omhoog tussen wortels en enigszins beschut door de bomen ... 

We komen het bos uit, nat van de regen en het wandelzweet ... 

We komen onmiddellijk bij ons doel : gasthof 'Zum Alois Weber'. 

We drinken er een warme chocolademelk om wat te bekomen van de klim ... 

Als we opnieuw naar buiten gaan is de regen opgehouden, en is het weer zonnig ... 

En we keren langs hetzelfde pad terug. 

Het uitzicht is nu mooier dan in de regen ... 

En het wandelen is omlaag ook leuker dan omhoog :)

Bijna beneden ... 

En dan komen we aan bij het dalstation van de 'Elferbahn', en zit onze wandeldag erop !