Dag 1 : Wandeling 'Venedigerweg' Obersulzbachtal

Anders dan de voorbije jaren start doen we niets de dag van aankomst. Het weer was niet super, en we zijn in ons verblijf gebleven. Aldus begint het voor ons pas echt op onze eerste 'volle' dag. We gaan de 'Venedigerweg' wandelen in één van de vele zijdalen, namelijk het 'Obersulzbachtal'. 

We rijden naar het gehucht Sulzau, waar we de weg nemen naar de parking 'Hopffeldboden'. Daar kan tegen betaling geparkeerd worden om de wandeling aan te vatten. 

Zoals op de foto's te zien is is het flink bewolkt ... Eerst maar een ticketje nemen en kijken naar de infoborden ... 

Om dan iets verder bij het eigenlijke begin van de 'Venedigerweg' te komen. 

De 'Venedigerweg' heeft een aantal stempelstations. De eerste is al bij het begin, maar er is een boom omgewaaid (een week voordien heeft het hier alsook in Gerlos flink gestormd) juist op de 'stempelstelle'. Met wat moeite geraken we toch nog bij ... 

We graan trouwens al onmiddellijk met een hangbrug over de rivier ... 

Hierna volgen we de bordjes richting Postalm. 

En het gaat onmiddellijk goed steil omhoog ... 

We komen na een flinke klim door het bos in een open stuk bij een houten hutje / rustplaats, namelijk de 'Kleine Kampriesenhütte'. 

We vergeten hier onze stempel niet, en eten & drinken iets. 

Hierna wandelen we verder naar boven. 

Terug door het bos ... 

Hierna komen we weer op een open stuk ...

Waar we weer bij een houten schuilhut komen. 

Kort hierna komen we aan bij de 'Kampriesenalm'. 

Het is fris, begint trouwens te regenen, waardoor we een warme soep (heerlijke 'Goulashsuppe') wel verdiend hebben !

In het groene veld nabij de alm ziet Ilona iets bewegen ... een marmot ! Meerdere zelfs !!

We vergeten onze stempel niet, waarna we in de regen verder stappen. 

We gaan van de grote 'forstweg' af via een wandelpaadje. 

Hierbij steken we een bergriviertje over ... 

We komen uit bij een bankje met afdak, waar we even rusten. Ilona heeft trouwens een nieuwe vriend gevonden ... 

We komen hierbij weer op de 'forstweg', waarbij we aan de rechterkant uitkijken op de vele watervallen die van de bergen naar beneden komen. 

Na de toch wel hoge 'Seebachfall' komen we ook bij de 'Gamseckfall'. 

Hierna komen we aan bij de 'Berndlalm', nog steeds in de regen :(

We gaan vlug naar binnen om iets warms te drinken ... 

We halen hier ook onze stempel, en na een deugddoende warme chocomelk en thee is het gedaan met regenen, waardoor we buiten de toch wel heel mooie alm kunnen bekijken. 

Hierna keren we langs dezelfde weg terug. 

Terug langs het bergriviertje ... 

En terug langs de 'Kampriesenalm', waar de 'Murmeltiere' nog altijd in het gras rondrennen ! 

Terwijl Ilona foto's aan het nemen is van de marmotten horen we plaats een donderend geraas ... 'Wat was dat?' vraagt Bjorn. 'De donder?' denkt Ilona luidop, maar het geluid was geen donder, en er zijn ook bliksems of echte donderwolken te zien ... Vijf seconden later spot Bjorn iets wat beweegt op de bergen boven de Kampriesenalm : een steenlawine ! 

Op de foto's is het niet zo goed te zien, maar eerst rolt er een grote steen omlaag, gevolgd door een volle minuut rollende stenen van de berg ... Ze gaan allemaal het bos een stuk boven het bergriviertje dat we overgestoken waren ... 

Wat de lawine getriggerd heeft weten we niet, enkel dat we dit nooit van dichtbij zouden willen meemaken ... 

Maar goed, de wandeling gaat verder ... en de sommige koeien zijn nieuwsgierig naar ons :)

We komen terug in de houten schuilhut, waar we onze middagboterhammen opeten (tamelijk laat, maar door de soep hadden we niet echt honger). Hier hangt een uitleg over de 'Offenlochsage', een vertelsel over hoe de grote donkere grot boven de bergen er is gekomen. 

Tamelijk snel hierna komen we terug bij de rivier en de hangbrug. 

Waarna onze eerste wandeling erop zit ! 

Wandeling Obersulzbachtal 'Venedigerweg' : 8,5 km, 450 hoogtemeters, 450 meter dalen