Het blijft prachtig weer tijdens onze vakantie. Vandaag gaan we tevoet van ons appartement naar de tweede kabelbaan in Solden, namelijk de 'Giggijochbahn'. 

We gaan een almenwandeling doen om de laatste punten voor onze 'Wandernadel' te scoren. Om te beginnen dalen we af van het bergstation richting 'Bergrestaurant Sonnblick'. Nauwelijks zijn we vertrokken of we horen het karakteristiek geluid van bellen … koeien op de weg dus. Dierenvriend die ze is, aait Ilona haar favoriete bergdieren. 

De koeien moeten dat toch voelen, want altijd komen ze naar haar toe, en laten ze zich gewillig aaien door Ilona ...

We maken vervolgens een toch best steile afdaling, en komen aan bij 'Bergrestaurant Sonnblick'. 

Na een lekker ijsje (het is bloedheet ondertussen) vertrekken we verder, richting twee andere almen waar we ons stempelboekje kunnen aanvullen. 

Er liggen er twee naast elkaar, de 'Gampe Alm' (boven) en de 'Gampe Thaya' (onder). 

Het is gezellig druk op beide almen. 'Gampe Thaya' verkoopt huisgemaakte boerenproducten (kaas, spek, ….), en hun 'stube' (binnenzaal) is prachtig versierd met allerhande koeienbellen. 

Na - opnieuw - een ijsje alsook onze stempels te hebben verzameld, stappen we weer verder. 

Na een half uurtje redelijk vlak (het is nooit 'plat lopen' in de bergen) komen we aan bij de vierde alm van de dag : de 'Hühnersteign'. 

We wandelen verder, ditmaal omhoog tot aan de stoeltjeslift 'Langeggbahn'. We zullen deze nemen naar opnieuw hoog in de bergen. Het is 4sesselbahn, dus het ganse gezin kan er op. Het is de eerste stoeltjeslift in Oostenrijk voor Tristan en Odin (alle andere waren 'bakjes). Ze vinden het dan ook leuk. Bjorn daarentegen vindt het veel te veel wiebelen, en veel te hoog ...

We komen aan bij de 'Rotkoglhütte' op 2666 meter hoogte.

Van hieruit hebben we andermaal een prachtig zicht op de Otztaler Alpen, de Stubaier Alpen maar dit keer ook op de Oetztaler Gletscherstrasse en de gletscher 'Rettenbachferner'. 

Overweldigd door al dit moois beklimmen Tristan en Odin een 'reuzenschoen' nabij de 'Rotkogelhütte'. 

Het is ondertussen bewolkt geworden, en op deze hoogte is het toch wel fris en winderig. We doen onze truien aan, en genieten van een lekker bord 'Nudelsuppe'  in de berghut. 

De soep doet ons goed, en met nieuwe kracht vatten we de tocht terug naar beneden aan. 

De toch loopt over de woeste rotsweiden terug naar het bergstation van de 'Gigijochbahn'. Terwijl we onderweg eten zien we dat er zich onweerswolken beginnen samen te pakken ...

Na een mooie wandeldag - we worden toch gespaard van regen - komen we terug aan bij de het bergstation van de 'Gigijochbahn', en nemen we de kabelbaan terug naar beneden.