Het is daar 'Fest am Berg', met allerhande handels - en eetkraampjes. Er speelt ook een tirolergroepje op een podium. Verschillende 'locals' zwalpen al heen en weer of zijn aan het dansen. 

We laten het feest voor wat het is (veel te druk) en gaan net naast de 'Tirolerstübe' omlaag. 

We komen ook al enkele grazende koeien tegen. Odin is niet te houden, en wandelt vooruit. Plots zien we hem liggen, rustend op een 'alpenzonnebankje' :))

Na een korte maar flinke daling duiken we het bos in, om te beginnen aan die 'Zwerglerweg' richting de 'Goldeggalm' (de 'patattenalm' volgens Odin)

Om de zoveel tijd komen we een 'Dwerg' tegen die uit hout is gesneden, en een verhaal vertelt over de bergen en de natuur. 

De wandeling gaat voortdurend op en neer, en het bergbos is prachtig om in te lopen : het pad is veel mooier dan wij gedacht hadden. 

De ene dwerg heeft het over de wind, de andere over de sneeuw, bij nog ene moeten we 'eten' zoeken in het woud en dat in z'n mond stoppen.

Nadat we alle 'Dwergen' hebben gezien komen we bij een soort 'Sneeuwwitje-huisje' !

Hierna komen we aan bij de 'Goldeggalm'. We worden begroet door hertjes !

Elke alm rond Sölden heeft een eigen thema, en van de 'Goldeggalm' is dat de aardappel. Kennelijk zou er een 'reuzepatat' te vinden zijn … Tristan en Odin (die graag patatten en zeker "Rosti's" lust) vinden deze direct ! Alhoewel, de 'reuzepatat' valt enigszins kleiner uit dan verwacht ...

De 'Goldeggalm' is een zeer oude alm. De bakken bier en frisdrank worden er koel gehouden in een typische houten waterbak, en de gastvrouw drinkt schnaps met sommige van haar gasten. Wij houden het bij limonade, een lokale almdudler en twee ijsjes. 

Hierna nemen we afscheid van de hertjes, en kijken op de bordjes welke richting we uitmoeten. 

We zetten verder richting 'Sölden', en dalen verder af door het woud via bospaadjes en af en toe een riviertje.

Lager, bijna in het dal, komen we bij een klein vakantieparkje 'Waldesruh'.

Er is zelfs een klein speeltuintje waar Tristan en Odin naartoe trekken, terwijl Bjorn nog wat 'Almdudler' bijtankt. 

Ook hier scoren we nog een stempel in het hotel 'Waldesruh' zelf, en wandelen we verder. Ditmaal kunnen we over de weides juist buiten het dorp naar ons appartement wandelen. 

Geen gekook vanavond : we gaan op restaurant juist buiten Sölden, op wandelafstand van ons appartement, namelijk in 'pension/restaurant 'Grünerhof'. 

Na een lange dag met toch weer een goede wandeling hebben we allemaal honger. Iedereen eet z'n bord leeg ...