Ondanks de goede planning weten we niet hoe zwaar de wandeling naar de Breslauer Hütte zou zijn. Gezien we de kinderen niet willen pushen - het is onze laatste volle dag en ze hebben genoeg lange wandelingen gemaakt - besluiten we om de rustige wandeling langs de 'Rofen Ache' te doen naar het gasthaus Rofenhöfe dat enkel te bereiken valt met een … hangbrug !

We lopen door alpiene weiden, die duidelijk ruiger zijn dan de normale alpenweiden, maar niet zo woest als de hooggelegen gebieden bij de 'Gaislachbahn' en de 'Gigijochbahn'. We zitten duidelijk in het hooggebergte, maar alles heeft toch een soort lieflijke charme. 

Langs het quasi platte wandelpad komen we geitjes tegen, en grazende schapen (het loopt er vol van rond Vent)

We komen ook het oude 'GipfelKreuz' tegen dat vroeger op de top van de 'Wildspitze' stond. Als je door een verrekijkertje kijkt zie je ook de top van deze berg (hoogste van heel Tirol en 3e hoogste van Oostenrijk) waarop ondertussen al een nieuw kruis staat. 

We stappen verder en komen nu ook Haflinger paarden tegen. 

Iets verder komen we aan bij de 'Röfenhofe'. Hier staan twee Gasthofs en een boerderij bij elkaar, maar die kunnen enkel bereikt worden via een hangbrug !

We scoren onze laatste punten voor onze 'Wandernadel' in het 'Berggasthof Rofenhof' en 'Geierwallihof'. 

Daarna weer terug over die - volgens Bjorn 'verdomde' - hangbrug … 

Hierna wandelen we via hetzelfde pad terug naar Vent. 

Ondertussen is voor ons al duidelijk dat de wandeling van Vent naar het 'Röfenhof' wat te licht uitvalt … we besluiten dan ook om er nog iets aan te breien, namelijk met de 'Stableinlift' naar de Stableinalm te gaan. 

Het weer is ondertussen al wat aan het omslaan, en er staat toch wel wat wind. De stoeltjes schommelen wat heen en weer, zeer tegen de zin van Bjorn (let op zijn 'relaxte' blik ….)

Boven scoren we de laatste stempel in de Stableinalm. Gezien het juist 12 uur is, eten we een lekkere warme soep in de bergalm !

Hierna gaan we tevoet terug omlaag, want Bjorn gaat onder geen beding weer in de stoeltjeslift … Echt erg vinden Tristan, Odin en Ilona dit niet want op weg omlaag hebben we mooie uitzichten op het 'Venter Tal'. 

We komen ook tal van koeien tegen !

Verder omlaag … 

We komen aan midden in het dorpje Vent. 

We bezoeken het lokale kerkje, en branden twee kaarsjes voor twee overleden personen : Bjorn z'n moeder (die hield van de bergen) en Opa Will. 

Hierna zit het erop, en rijden we naar het appartement. Daar stellen we vast (via app bergfex-wetter) dat het beter weer is in Längenfeld, en gaan daarheen om met onze 'Ötzal Premium Card' gratis te gaan minigolfen. 

Voor Bjorn is dit pure nostalgie, want vroeger - toen hij als kind meeging naar Oostenrijk met zijn ouders - was minigolf een vast ritueel op het einde van de reis. 

We bezoeken ook een 'Holzschnitzerei' in Längenfeld, waar we met onze 'Ötztal Premium Card' gratis een 'Krippengalerie' (miniatuurkerststallententoonstelling) kan bezoeken. De houten beelden, figuren, eetgerei, keukenbenodigdheden, versierselen, souvenirs zijn allemaal prachtig, maar wel tamelijk duur. De 'Krippengalerie' bevat kleien beelden die zéér in detail zijn uitgewerkt, en eigenlijk het werk zijn van een kunstenares 'Angela Tripi'. Duur is hier licht uitgedrukt : verschilllende kleine figuren kosten honderden euro's, en grote taferelen of figuren/dieren gaan in de duizenden euro's. 

Het is wel allemaal mooi (we hebben binnen helaas geen foto's genomen), en als je er toch in de buurt bent best wel een bezoekje waard !